St vd Brink is dit jaar door STL uitgeroepen tot beste leerbedrijf van Nederland 2024. Het transportbedrijf heeft elk jaar een instroom van tien tot vijftien BBL’ers (BBL = Beroeps Begeleidende Leerweg). Levi is een van hen.

Hij komt uit Ermelo, en dat is ook goed te horen. Huif? Kooiaap? ‘Vrijwel alle huifwagens zijn voorzien van een kooiaap’, vertelt Robert van den Brink, een van de broers aan het roer van het transportbedrijf. Volgens hem is dat een van de redenen dat Levi zo enthousiast is over ‘huif’ (zie kader ‘Begrippen’).

In een van de warehouses op het terrein van de Ermelose wegvervoerder zit Levi op een heftruck, waar hij meer vertelt over het leerbedrijf. Waarom is het zo goed, waarom is het leuk? ‘Je mag hier alles zelf doen. Donderdag of vrijdag krijg je je rooster van de week erna, elke week zit je ergens anders namelijk. Dat is wel fijn binnen zo’n bedrijf als dit,’ zegt hij. Hij straalt terwijl hij het vertelt, en je krijgt gelijk de neiging om zelf een carrièreswitch te maken.

Begeleiding

Mbo-studenten worden hier opgeleid in elke mogelijke tak rondom wegtransport: van het wassen tot het laden en lossen, van het rijden in de vrachtwagen tot het zelf sleutelen aan de motor. En per afdeling hebben ze een vaste en ervaren begeleider. Dat er elke week andere werkzaamheden zijn voor de BBL’ers, acht Van den Brink vrij uniek.

‘Levi is een echte trucker en blijft graag bezig, daarom vindt hij huif zo leuk. Wanneer je dan meegaat als bijrijder, ben je bij de boeren soms hele dagen in de weer met het verplaatsen van de bestellingen met de kooiaap. Dat kan gaan van strobalen tot bijvoorbeeld het voer voor de dieren op de boerderij, wat wij onder andere naar ze vervoeren.’

BBL’ers blijven ongeveer een jaar in dienst bij het bedrijf, tenzij ze geslaagd zijn en in dienst willen blijven. ‘We willen wel echt dat ze hun mbo-2 afronden. Dat wanneer ze klaar zouden zijn met dit werk, ze wel genoeg ervaring hebben opgedaan en een papiertje op zak hebben om nieuwe stappen te kunnen zetten’, legt Van den Brink uit.

‘Wanneer iemand komt solliciteren, laten we die een dag meelopen om de sfeer te proeven’

Van den Brinks officiële titel is ‘manager academy’, maar daar wil hij zelf niks van weten. ‘We zijn allemaal collega’s’.

Hij legt uit dat wanneer iemand komt solliciteren, ze de mbo-student vaak een dag laten meelopen, onder andere om de sfeer te proeven. En die is voelbaar op het terrein. De vraag ‘al klaar voor zaterdag?’, met een vriendschappelijke stomp en wat gelach, komt bijvoorbeeld vaak voorbij. De halve marathon is dan in Ermelo en er lopen wat weddenschappen binnen het bedrijf over wie de finish gaat halen.

Dat iedereen het familiebedrijf en elkaar kent, was ook gelijk duidelijk bij binnenkomst. ‘Jij bent er een van Van der Dussen of niet?’ was een van de eerste vragen die Van den Brink stelde aan de fotografe. Zij komt ook uit Ermelo en heeft vroeger bij zijn broertje in de klas gezeten. Ons kent ons.

Tekst gaat verder onder de foto

Opleidingscentrum

Aan het einde van een – relatief lege – parkeerplaats staat het opleidingsgebouw van St vd Brink. ‘Hier hebben we verschillende lokalen en leiden we de mbo-studenten op. Hier leren ze alles over bijvoorbeeld preventie, Code 95 en veiligheid’, vertelt Van den Brink.

Dat de parkeerplaats voor vrachtwagens vrij leeg is, zegt volgens Van den Brink niks. ‘Dan doen we het juist goed!’, zegt hij.

Naast de opleidingsruimtes zit een van de werkplaatsen. Kasten vol gereedschap, er staat een trekker in de steigers en in de hoek een zwarte Plymouth, een echte oldtimer. ‘Van mijn opa geweest, komt uit 1934. Hebben we hier ook opgeknapt’, zegt een trotse Van den Brink. De trekker wordt op dat moment door een van de BBL’ers gestript van de ‘St vd Brink’-teksten. Op de vraag wat er mis mee is, zegt Van den Brink: ‘Deze gaat eruit, heeft zijn beste jaren gehad. We willen ons wagenpark jong houden, dat moet natuurlijk ook wel met verduurzaming.’

Op dit moment heeft St vd Brink bijna alles in-house: werkplaats, wasstraat, warehouse en dus het begeleiden van BBL’ers. De Ermelose wegvervoerder doet qua wegtransport ook van alles, voor veel verschillende klanten. Zo waren ze er bijvoorbeeld sinds de oprichting van online supermarkt Picnic bij. ‘En op dit moment rijden we zo’n vijftig vrachtwagens per dag voor ze.’

‘Echte truckers’

Wanneer we vragen wat er wordt bedoeld met een ‘echte’ trucker, wordt verhaald over de vrachtwagens die je weleens op de wegen ziet rijden waarvan de cabines zijn voorzien van sfeerverlichting en gordijntjes. ‘En ze zijn ook altijd erg zorgvuldig met het poetsen van de velgen. Die jongens leven voor een groot deel in de truck en maken er dan echt hun woonkamer van. Je schoenen mag je vaak ook op het trapje laten staan voor je binnenstapt’, lacht Van den Brink.

Familiegeschiedenis

Het Ermelose transportbedrijf werd opgericht in december 1945 door opa Steven van den Brink, met paard en wagen toen nog. Er hangt zelfs een overgeschilderde foto van opa met het betreffende paard (weliswaar zonder de wagen) in de kantine.

Van den Brink, die ooit zelf bij opa stage heeft gelopen, vertelt meer over het transport- en familiebedrijf. Zo hebben ze allemaal in het huis naast het bedrijf gewoond. ’We kregen de transportwereld dus bijna met de paplepel ingegoten.’

St van den Brink heeft nu een wagenpark van ongeveer 450 trekkers en bakwagens en de derde generatie aan het roer. De wegvervoerder uit Ermelo telt daarnaast 22 vestigingen door heel Nederland en 35.000 vierkante meter aan opslag. De meest recente cijfers laten zien dat de omzet in 2022 81,1 miljoen euro bedroeg.

Pensionado’s blijven graag hangen en oud-collega’s komen terug, vertelt Van den Brink. Zo komen gepensioneerde truckers op hun oude dag – tot hun rijbewijs afloopt – graag nog vrachtwagens verplaatsen. ‘We hebben elk jaar ook een zomerbarbecue en een van die mannen heeft gevraagd of hij niet gehaktballen mag komen scheppen die dag. Zo blijven ze toch nog steeds een beetje in contact met het bedrijf.’

Tekst gaat verder onder de foto